Willem en René - hulprijder buschauffeurs
"Veel voldoening en een mooie herinnering".

Aan mij is gevraagd om mijn reiservaringen als hulpchauffeur te delen. Ik had mijzelf aangemeld naar aanleiding van een filmpje op LinkedIn. Mijn ervaring is dat je zeer flexibel ingesteld moet zijn. Iedere reis gaat anders en houdt er rekening mee dat niets gaat zoals je denkt dat het zal gaan. Een rit duurt zo’n 3000 km, afhankelijk waar je de mensen ophaalt, of je goederen bij je hebt die je naar een apart depot moet brengen en of je één of meerdere adressen hebt waar de mensen onderdak gaan vinden.

Vertrek van de eerste reis
Wij vertrokken op zaterdag 19 maart om 06.00 uur vanuit Vianen. Samen met mijn broer Willem en twee dames - Esther en Corine - die voor de verzorging van de groep mee waren. We hebben een groep gehandicapte kinderen met hun broertjes, zusjes en hun moeder opgehaald. Esther en Corine hadden nog een spontane inzamelingsactie gehouden voor de nodige knuffels en kinderspeelgoed. Alles ingeladen en op weg met bus 61, een schitterende bus.

Pouw Vervoer Reis naar Oekraine goederen inladen

Onze route
Via de A1 rijden we naar Hengelo en vervolgens naar Bad Oenynhausen. Daar gaan we de A2 op richting Hannover en richting Berlijn. Bij Berlijn pakken we de A10 richting Frankfurt an der Oder, en rijden we langs Poznan richting Warschau. Hier nemen we de S2, zodat we via diverse tunnels onder Warschau doorgingen. Nu pakken we de S17 richting Lublin. Even voorbij Lublin in Swidnik stond ons hotel waar we om 00.15 uur aankwamen. De receptie was nog aanwezig. Ze wisten dat wij laat zouden arriveren. We werden welkom geheten en hebben daarna goed geslapen.

De volgende morgen kregen we een heerlijk ontbijt en moesten we even wachten op de andere bus en de groep. De groep zou ’s morgens om 07.00 uur met bussen uit de Oekraïne komen. Het passeren van de grens nam duidelijk meer tijd in beslag dan gedacht. De bussen arriveren pas om 15.00 uur. We laden onze hulpgoederen voor Oekraïne over in deze Oekraïense bussen en de gasten worden verdeeld in onze twee bussen; één bus gaat naar Nederland en wij zouden naar Düren, vlakbij Aachen gaan.

Reis naar Oekraine 3 min

De terugreis verloopt even anders dan gedacht
Om circa 16.00 uur kon de terugreis beginnen. Iedereen was dusdanig vermoeid van alle indrukken, spanningen en emoties dat om 20.00 uur iedereen sliep of in ieder geval zijn ogen dicht wilde doen. Willem en ik waren de enigen die goed wakker waren en om circa 00.00 uur zijn we bij de grens van Polen met Duitsland. Ineens worden we van de weg gehaald door de Duitse politie, ze willen onze papieren controleren. Zes agenten willen de bus compleet gaan controleren. Met de nodige tact en geluk kregen we het voor elkaar dat het maar een beperkte controle werd, waardoor het oponthoud slecht 25 minuten was.

Iedereen was weer wakker en kleine kinderen laten dat in dit soort situaties ook duidelijk horen. We vervolgen onze weg zonder verdere problemen naar Düren. Met een klein beetje last van de ochtendspits arriveren we veilig en wel rond 09.00 uur op de plaats van bestemming. We helpen iedereen met uitstappen, laden de bagage uit en we worden overladen met vele bedankjes. Om 10.00 uur maandagochtend gaan we richting Vianen waar we moe maar voldaan om 12.00 uur aankomen.

We werden na twee dagen opnieuw uitgebreid bedankt en kregen foto’s dat de groep zich al thuis begon te voelen, ze zelfs een beetje tot rust kwamen en de eerste kinderverjaardag in Duitsland werd gevierd. Het is echt noodzakelijk dat dit gebeurt. Bedenk wel dat je jezelf op de tweede plaats moet zetten. Je moet je kunnen aanpassen en incasseren, maar je krijgt er wel veel voldoening en een mooie herinnering voor terug.

Willem en René

Reis naar Oekraine 1 min

 

Melissa Boon - buschauffeur
"Het mooiste is toch het stukje dankbaarheid wat je van de mensen kreeg".

Melissa Boon achter het stuur min

De Coronapandemie heeft er bij iedereen ingehakt. We zijn nog maar net aan het genieten van de versoepelingen en worden overvallen door het immense verdriet van de oorlog in Oekraïne. Mede dankzij onze trouwe opdrachtgevers en loyale chauffeurs kunnen wij ons nu inzetten voor mensen in nood en doen dit zoveel mogelijk belangeloos; dat wil zeggen dat wij soms een deel van de reis gesponsord krijgen.

Het is zondagochtend 27 maart 2022. Om 03.45 nieuwe tijd, de klok is vannacht een uur vooruit gegaan. Na een goede nachtrust stap uit ik uit bed vol gezonde spanning: vandaag rijden we naar Krakau om daar Oekraïense vluchtelingen op te halen. Koffer staat klaar. Johan, mijn collega met wie ik samen rij staat al voor de voordeur en laadt de laatste ingezamelde goederen in. We hebben een actie gehouden en er is voor liefst € 520 aan donaties binnen gekomen. Daarvan hebben we tandpasta, deo, maandverband, borstels, vaseline en andere verzorgingsproducten van gekocht. Johan en ik rijden met 1 auto richting de zaak in Vianen.

Eenmaal op de zaak staat er een vrouw van rond de 30/35 op ons te wachten samen met een oudere vrouw. Ze verteld dat ze bij haar verbleef maar dat ze nu graag terug wilde naar Kiev. Met elkaar laden we de laatste goederen in en komt ook collega Lisa aan. De laatste controles worden gedaan, papieren ingevuld.. en om stipt om 06.00 uur reden we weg. Op naar Krakau.
vertrek morgen min
Foto: vertrek om 06.00 uur

Ik rijd de eerste 420 km en Johan en ik kletsen wat af, hoe zou alles gaan? Lisa is ondertussen met de dame aan de klets en over wat haar allemaal is overkomen en hoe het nu gaat. De reis gaat zeer spoedig: volop zon, geen files en heel wat km worden er weggereden, heerlijk! Bij de grenzen stoppen we steeds om onze digitale tachograaf goed te zetten en rijden vervolgens door. We passeren de grens van Polen en gelijk vallen er dingen op: de tempratuur van het wegdek wordt aangegeven, bizar korte snelheidsaanpassingen maar wel goede duidelijke verkeersborden.

Om 20.15 uur komen we aan bij het hotel en kunnen we de bus precies voor de deur kwijt. We checken in en vragen of we nog kunnen eten. Het restaurant in het hotel is al dicht maar we boeken een taxi en gaan een hapje eten in de stad Krakau. Prachtig verlicht en mooie bezienswaardigheden. Als je er dan toch bent toch maar even op de foto zetten. We eten een heerlijke hamburger en wandelen terug naar het hotel waardoor we er ook achter kwamen dat we deze weg niet konden nemen om naar het ophaalpunt te komen voor de volgende dag. Gelijk een stukje voorbereiding dus.

Na een heerlijke nachtrust spraken we af tijdens het ontbijt en hebben we de dag doorgenomen: de goederen moeten naar het depot gebracht worden maar gelieve niet met de bus i.v.m. de rijtijdenwet. De dame van de receptie wist een busje te regelen in haar vriendenkring en samen met Lisa hebben wij de goederen naar het depot gebracht. Het was een ervaring wel. De chauffeur reed goed door en we konden het depot in eerste instantie niet vinden. Gelukkig vroeg de chauffeur door en kwamen we bij 2 grote loodsen aan. Samen met Lisa alle goederen uitgeladen en ze vertelde ons dat het naar organisaties werd gestuurd in Oekraïne. Zij kennen de mensen die het nodig hebben. Wat een fijn gevoel.
Beeld Krakau min

Foto: stukje sightseeing

ophalen spullen min 

Foto: parkeren bij het hotel en de goederen die wij hadden ingezameld

opslag loods min
Foto: het depot waar alle goederen verzameld worden

Eenmaal veilig weer bij het hotel met zijn drieën wat gedronken en besproken hoe we het straks met het ophalen gaan doen. Lisa gaat naar het hotel waar de mensen opstappen en collega Johan en  ikzelf ook pakken nog wat slaap mee. Om 15.00 uur rijden Johan en ik naar het ophaal hotel en daar staan de mensen al te wachten. De contactpersonen roepen de mensen af op nummer zodat we zeker weten iedereen meenemen. Een emotioneel afscheid: wat staat mij te wachten? Naar wat voor een land vertrek ik?

Eenmaal onderweg komen de 23 passagiers een beetje bij van alle indrukken en gaan we samen met de 2 tolken het welkomstwoordje houden. Daarna ging ik samen met Lisa de gastvrouw spelen: de passagiers in de watten leggen met lekkers. Lisa had die middag boodschappen gedaan zoals broodjes, soep, drinken en babyvoeding. Een eerste instantie namen ze niet heel veel, te verlegen. Maar toen we eenmaal door de bus liepen met van alles wilde ze graag wat eten en drinken. Fijn. De meeste mensen hebben heerlijk geslapen. Tijdens de laatste stop voor de nacht deelde Lisa en ik samengestelde toilettasjes uit. Wat waren ze er blij en dankbaar voor. Sommige hebben zich niet altijd kunnen opfrissen en dit was een verademing. De nacht verliep soepel. Om en om reden Johan en ik onze stukken weg en kwamen we om 07.30 uur aan bij de Harbour Club in Amsterdam waar een uitgebreid ontbijt buffet klaar stond. Zo konden de mensen even lekker bij tanken, opfrissen en werden ze op gevangen door de gastgezinnen. We namen afscheid van elkaar en wensten de mensen het beste. Sommige waren emotioneel dankbaar dat wij ze veilig naar Amsterdam gebracht hebben en er was zelfs een dame die met ons op de foto wilde.  Zo kan ik nog wel een uur door schrijven.. maar het mooiste is toch het stukje dankbaarheid wat je van de mensen kreeg. Je hoort vele verhalen over dat dames hun man hebben achtergelaten, een vrouw met een half jaar oude baby bij zich.. dat gaat je aan het hart. Dankbaar dat we in samenwerking met Pouw Vervoer deze mensen een stukje rust en veiligheid mochten brengen.

De bus staat weer gevuld en wel op stal, is lekker gewassen en staat alweer klaar voor de volgende reis naar …..? Het vak als bus/touringcar chauffeur verveelt nooit. Je komt op bestemmingen waar je niet 123 naartoe gaat.

 

Martin Boeije - buschauffeur
"Ze geven aan het eind van de week nog net geen knuffel."

Martin Boeije

 

We hebben heel veel verschillende chauffeurs. Allemaal met hun eigen specialiteit. Sommigen zitten het liefst op een lijndienst. Anderen zijn in hun element als ze rijden voor evenementen of achter het stuur zitten van de PartyPouwerbus. Andere chauffeurs worden helemaal blij van een trip naar Engeland of Frankrijk.

Martin Boeije hoort bij die laatste groep. Hij rijdt regelmatig de Flixbus naar Parijs maar de echte meerdaagse buitenlandse reizen zijn voor hem de krenten uit de pap. Hij geniet van het contact met de leerlingen: “Je bent de spil in de omgang met de leerlingen. Vaak komen ze bij het begin van zo’n reis een beetje uitdagend binnen en aan het einde van de week zijn het juist die uitdagende gasten die je zeggen: ‘je bent een topchauffeur’. Ze geven je nog net geen knuffel bij het afscheid. De uitdaging is een tussenweg te vinden tussen aan de ene kant zorgen voor de nodige discipline en aan de andere kant zo flexibel zijn als mogelijk is. Dat maakt het contact juist zo leuk.”

Martin voelt zich prima thuis in Engeland. “De sfeer op het platteland is heerlijk, maar ook in Londen ben ik helemaal op mijn plek. Je vindt er prachtige parken en de stad heeft natuurlijk ook veel historische plekken en gebouwen. Vaak hebben de scholen wel hun eigen programma, maar intussen verken ik de omgeving ook, zodat ik bij een volgende keer de groep ook weer wat tips kan geven.”

De weg vinden in die drukke stad is voor Martin geen enkel probleem. “Je hebt de TomTom en Google Maps en je hebt vooral ook je hoofd. Als je de reis goed voorbereidt, dan kom je overal.”

 

Leander Boon – buschauffeur
“Nu heb ik mijn droombaan”

 medewerkers1

Leander Boon heeft een lange tijd de titel ‘jongste buschauffeur van Nederland’ mogen dragen. Dat hij als 18 jarige achter het stuur van zo een grote touringcar mocht kruipen was zo bijzonder, dat het SBS 6 programma Hart van Nederland er graag bij was met een camerateam.

“Ik wil al van jongs af aan niets liever dan buschauffeur worden. Bij Pouw Vervoer kreeg ik die kans en nu heb ik mijn droombaan .” U kunt Leander vooral tegenkomen bij touringcar ritten binnen Nederland, lokaal schoolvervoer en het openbaar vervoer.

Eigenlijk moet je tenminste 21 jaar zijn om als chauffeur aan de slag te mogen, maar Leander mocht als onderdeel van een landelijke test al een paar jaar eerder beginnen. “Veel jongens van mijn leeftijd willen vrachtwagenchauffeur worden, maar ik wil graag met mensen om gaan en daarom zit ik helemaal op mijn plek!”

Instagram

Leander is naast buschauffeur ook beheerder van ons Pouw Vervoer Instagram account!

Marco den Hartog - monteur

“afwisselend in techniek”

Pouw Vervoer Marco Den Hartog Small min

Marco den Hartog is sinds 2015 monteur bij Pouw Vervoer, we lopen met hem mee naar een lijnbus met een spaghetti aan draden uit het dak. Hij vertelt: ‘er werd mij onlangs door een chauffeur gevraagd ‘vind jij het niet saai worden, je werk? Elke dag tussen vier muren de reparatiegevallen van collega’s opknappen?’ Zijn antwoord op de vraag was: hoe bedoel je saai? Mijn werk is afwisselend in techniek! Het zijn niet alleen reparaties, maar bijvoorbeeld ook modificaties, keuringen en spuitwerk. Pouw Vervoer heeft een heel divers wagenpark. Bijna alle merken rijden bij ons en dan ook nog de verschillende types van deze merken.

Ervaring

Marco heeft al vele jaren ervaring als monteur. Voorheen werkte hij in de vrachtwagensector. ‘Ook heel leuk, maar daar werkte je alleen aan de motoren van trucks. Met een bus heb je ook een gehele achterzijde met interieur en techniek’. Bijvoorbeeld, in bijna alle bussen van Pouw Vervoer is wifi ingebouwd. Standaard wordt vanaf fabriek geen wifi geleverd, dat is allemaal achteraf op maat ingebouwd. De netwerkapparatuur is zo recent mogelijk met de laatste beveiligingstechnieken. Om het signaal ook goed achterin te ontvangen is zelfs halverwege een range extender ingebouwd. Het zijn allemaal technische ontwikkelingen waar je in de loop der tijd meer kennis over krijgt om zo de klant het best te bedienen. Het is zelfs zo, dat in de Flixbussen goed werkende wifi een vereiste is.

Van hobby naar werk

Dan zijn er ook nog de PartyPOUWerbussen met de extra geluidset erin. ‘Vroeger vond ik het zo leuk om versterkers achterin mijn Ford Fiësta te bouwen, dat doe ik nu in een bus! Zo krijg je ontzettend veel vrijheid om iets speciaals te maken, wat denk je van de disco ledverlichting en rookmachine in deze bussen. Ik bouw de feestartikelen in om het feestje compleet te maken’. Marco vervolgt zijn verhaal terwijl we door de bus heen lopen. ‘Tja, je hebt ook weleens mindere klussen, maar dat heeft iedereen weleens. We maken nu enkele bussen in gereedheid voor het festivalseizoen, het bestaat vooral uit alles nalopen, controleren of alle papieren in orde zijn, alle gordels werken, alle vloerpalen goed vast zitten en voorzieningen maken voor klanten om in de bussen te adverteren  – helemaal niks te repareren. Het is een tijdrovend karwei, maar de bussen zijn allemaal superveilig!

 

Aveliene Diekema - salesmedewerker

“We willen de klant altijd de beste oplossing bieden”

Aveliene van Rossum Diekema min

Wanneer kun je als school het beste je meerdaagse reis regelen? En kun je ook op het laatste nippertje nog een bus krijgen? Hoe zorgen we dat feestgangers gelukkig worden? Aveliene Diekema van de salesafdeling vertelt hoe we te werk gaan.

Het is een dag tussen kerst en oud en nieuw, een mooi moment om in gesprek te gaan met de salesafdeling. Vandaag zijn ze met z’n drieën: Kim, Bianca en Aveliene. Het is voor hun begrip rustig, maar de telefoon rinkelt nog steeds met grote regelmaat. Ook in deze ‘stille’ tijd zijn er altijd klanten die een ritje willen boeken. Zelfs nog voor oud en nieuw.

Een busreis regelen

We praten met Aveliene Diekema. Zij is het vaste contactpersoon voor een aantal klanten die al lange tijd klant zijn bij Pouw Vervoer, maar ook scholen krijgen haar regelmatig aan de lijn. Aveliene begint ons uit te leggen hoe de sales in de regel te werk gaat. “Klanten kunnen zowel hun informatie of ritten aanvragen via de mail en website, maar ook zeker telefonisch. Als een klant belt, proberen we al zo veel mogelijk informatie van de klant te krijgen. Dan gaat het niet alleen om het vervoer dat ze nodig hebben, maar ook hoe ze het uitje of reisje willen inkleden. Het is voor ons belangrijk te weten wat ze gaan doen op die locatie. Om het even zwart/wit te zeggen: gaan ze naar een begrafenis of gaan ze een feestje vieren. Dat maakt natuurlijk heel veel uit.”

Prijsopgave

Op basis van alle verzamelde informatie maken de salesmedewerkers een voorlopige prijsopgave. “Als het voor ons een eenvoudige aanvraag is, kunnen we de prijs al meteen mailen. Is het een wat omvangrijkere rit, dan volgt de vrijblijvende prijsopgave later. Maar als het even kan wel dezelfde dag nog. We willen de klant graag snel helderheid bieden.”

Boek op tijd

Hoeveel tijd er zit tussen de aanvraag en de daadwerkelijke rit verschilt heel erg. Aveliene: “Als we nu kijken naar de maand mei, dan schiet het al lekker op. Het is ‘gezellig druk’. Maar ik krijg op dit moment ook allemaal telefoontjes voor oud en nieuw. In deze periode kan dat, omdat we nog wel wat chauffeurs en bussen beschikbaar hebben. Maar in de maand mei, drie dagen van tevoren, dat kun je schudden. Dan gaat iedereen op reis: schoolreisjes, personeelsreisjes, maar ook veel meerdaagse ritten voor middelbare scholen die met hun leerlingen naar Engeland gaan of naar de Ardennen. Scholen weten inmiddels ook wel dat ze echt op tijd moeten zijn als ze zo’n reis willen regelen.” Maar natuurlijk proberen we de klant alsnog te helpen, ook al is het kort van te voren. 

Vast contactpersoon

Voor de wat grotere klanten, waar we in het seizoen soms wel zestig, zeventig ritten voor rijden, werken ze binnen sales als het even kan met vaste contactpersonen. “Zo zorgen we dat we gewoon alles van zo’n klant weten en ze niet elke keer alles opnieuw hoeven te vertellen. Dat maakt het ook makkelijker om rekening te houden met speciale wensen van de klant. Dan weten we bijvoorbeeld aan welke bus ze de voorkeur geven en vaak ook welke chauffeur goed bij die klant past.”

Meedenkers

De medewerkers van sales proberen op alle manieren mee te denken met de klant. “We willen de klant altijd de beste oplossing bieden. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om drankpakketten te bestellen bij een rit. Sommige klanten vragen daar zelf al om, bijvoorbeeld als ze bus huren voor een vrijgezellenfeestje. Maar als ze er niet zelf om vragen en we zien dat het om zo’n soort feestje gaat, dan bieden we dat natuurlijk direct aan. We vertellen dan ook dat het mogelijk is de ‘partyPOUWerbus’ te kunnen huren, dit is een speciale bus met een extra geluidsinstallatie, lichteffecten en zelfs een rookmachine. “Zo kan de klant er nog meer een feestje van maken met eigen muziek”.  Naast de diverse bussen bieden wij klanten ook entreekaartjes aan. Zo kunnen we bijvoorbeeld de Walibikaartjes goedkoper aanbieden dan bij Walibi zelf. Dus als we een aanvraag binnen krijgen voor een rit naar Walibi, dan bieden we dat ook direct aan. We proberen altijd te bedenken hoe we het optimale voor een klant kunnen bieden. Als je zo met een klant mee kunt denken, dan worden ze daar gelukkig van. Daar gaat het ons om.”

 

Inschrijven nieuwsbrief